• 1
  • 2
  • 3
  • 4

سوپرویژن در رواندرمانی

نویسنده: مهدی چمی کارپور

 

سوپرویژن در رواندرمانی نوعی راهنمایی و کمک حرفه ای است که یک درمانگر (که در این رابطه سوپروایزی نامیده می شود) از سوی درمانگر دیگری (که در این رابطه سوپروایزر نام می گیرد) که نسبت به او تسلط نظری، تجربه و مهارت بالینی بیشتری دارد، دریافت می دارد.

فواید اصلی سوپرویژن را می توان در قالب موارد عمده زیر خلاصه نمود:

1- سوپروایزی با کمک سوپروایزر شکافهای موجود در دانش نظری خود را مرتفع می سازد و به دانش نظری خود انسجامی نسبی می بخشد؛ نسبی از این جهت که پاره ای تردیدها، شکافها و چالش ها در تئوری های موجود ممکن است به طور مطلق قابل رفع نباشند.

همچنین، آموزشی که در سوپرویژن صورت می گیرد به فراسوی آموزش های نظری صرف می رود، زیرا در سوپرویژن بسیاری مفاهیم نظری از خلال تجربه زنده درمانگر در رابطه با مراجعانش و به گونه ای عینی تر درک می گردند.

2- سوپروایزی به یاری راهنمایی های گام به گام سوپروایزر می آموزد که چگونه آموخته های نظری خود را به مهارت های بالینی تبدیل کند. به عنوان یک مثال، یک فرد به دشواری می تواند (یا شاید حتی نتواند) که با صرف مطالعه پیرامون هنر نقاشی و گذراندن دوره های تئوریک پیرامون این موضوع، یک نقاش ماهر و حرفه ای شود. رواندرمانی نیز تلفیقی از دانش و هنر است که دانش لازم برای آن می بایست از طریق مطالعه یا گذراندن دوره های لازم پیرامون نظریه های اصلی کسب شود و هنر آن را می بایست از طریق انجام کار حرفه ای توام با راهنمایی های منظم، گام به گام و پیوسته یک درمانگر متخصص آموخت. لذا، فرآیند سوپرویژن ترکیبی از آموزش نظری و هنرآموزی (مهارت آموزی) است.

3- دو مورد فوق را می توان در تبیین ضرورت یا حداقل سودمندی سوپرویژن در حیطه های گوناگونی اعم از پزشکی، هنر یا مهندسی نیز مطرح نمود، اما یک نکته دیگر وجود دارد که خاص حرفه رواندرمانی است و ضرورت سوپرویژن را در این حرفه بیش از پیش برجسته می سازد و آن بدین شرح است: پویایی های ذهنی یک انسان و پویشهای رابطه درمانگر و درمانجو در فرآیند درمان پیچیدگی های زیادی دارد. رواندرمانگر برخلاف متخصص در سایر حرفه ها وارد یک رابطه انسانی عمیق با درمانجوی خود می شود و از آنجا که درمانگر نیز خود انسانی است واجد افکار، باورها، فانتزی ها، احساسات، نیازها، حساسیت ها، آسیب پذیری ها و تعارضات خاص خود به عنوان یک انسان، در این مواجهه عمیق، پویا، پیچیده و گسترده میان دو انسان در تمامیت سابژکتیوشان بهتر است که یک شخص سوم حرفه ای، آگاه و باتجربه این رابطه را به اصطلاح از بیرون بنگرد. در این حالت، سوپروایزر مراقبتی ثانوی را همزمان از مراجع، درمانگر و رابطه درمانی فراهم می آورد.

 

دوره های پیشین